Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

βοτανικός κήπος

Ο βοτανικός κήπος Αθηνών (βοτανικός κήπος Ιουλίας και Αλεξάνδρου Ν. Διομήδους) βρίσκεται στο Χαιδάρι στο τέλος ακριβώς της Ιεράς οδού, απέναντι από το Δαφνί. Είναι ακόμα ένα μέρος, που σε κάνει να ξεχνάς πόσο κοντά βρίσκεσαι στο κέντρο της Αθήνας. Tα 200 περίπου από τα 1.860 στρέμματα του κήπου είναι καλλιεργημένα και φιλοξενούν 2.500 είδη φυτών.

Ο κήπος είναι χωρισμένος στα εξής τμήματα:
δενδρώνας - τμήμα ιστορικών φυτών - ανθώνας - τμήμα οικονομικών φυτών - τμήμα φαρμακευτικών φυτών - συστηματικό τμήμα - θερμοκήπιο - φυτώριο












Ωράριο:
καθημερινές 8:00 π.μ - 2:00 μ.μ. και 
σαββατοκύριακα,αργίες 10:00 π.μ. - 3:00 μ.μ. με ελεύθερη είσοδο. 
παραμένει κλειστός καθαρά Δευτέρα, Πρωτομαγιά και το καλοκαίρι από 15 Ιουλίου μέχρι 31 Αυγούστου.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

φαράγγι της Γκούρας - Πάρνηθα

Το κύριο μέρος του φαραγγιού ξεκινάει λίγο ψηλότερα από το σπήλαιο του Πανός και καταλήγει στην μονή Κλειστών στην Φιλή. Με τις πρώτες βροχές το ποτάμι του φαραγγιού έχει αρκετό νερό και μπορεί κανείς να κολυμπήσει κιόλας, σε σημεία όπου τα βράχια σχηματίζουν φυσικές πισινούλες. Η διάσχιση όμως αυτούς του μήνες είναι αρκετά δύσκολη σε κάποια σημεία. Το καλοκαίρι το νερό λιγοστεύει και κάποιους μήνες δεν έχει καθόλου νερό. Η βλάστιση είναι υπέροχη και πολύ πυκνή. Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους.












Άμα είστε τυχεροί μπορεί να δείτε πιό ψηλά και κανένα ελάφι. Ή και περισσότερα...



Σπήλαιο του Πανός - Πάρνηθα

- Το σπήλαιο του Πανός βρίσκεται στην Πάρνηθα μέσα στο φαράγγι της Γκούρας. Παρκάρωντας το αμάξι κοντά στο παλιό ξενοδοχείο - σανατόριο της Πάρνηθας θα χρειαστούμε περίπου μιάμιση ώρα πεζοπορίας για να φτάσουμε στο σπήλαιο. Στην αρχή η διαδρομή δεν είναι τόσο ευχάριστη επειδή περπατάμε στα καμμένα, ύστερα όμως το τοπίο μας αποζημιώνει. Το ελατόδασσος και το ποτάμι της Γκούρας είναι φανταστικά. Μας κάνει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε τόσο κοντά στην Αθήνα.



Το σπήλαιο διακοσμείται από μερικούς πολύ όμορφους σταλαγμίτες και σταλακτίτες και στο βάθος του, όπου είναι πολύ στενά βρίσκεται μία φυσική λιμνούλα όπου μαζεύεται νερό.




Στην είσοδο της σπηλιάς αριστερά στον τοίχο, περίπου 1μισι μέτρο ψηλά βρίσκεται μία τρύπα, η οποία οδηγεί μέσω ενός πολύ στενού περάσματος σε μία άλλη μεγάλη αίθουσα και ύστερα βγαίνει έξω, με την βοήθεια ενός σχοινιού, σε διαφορετικό σημείο από εκείνο που μπήκαμε. Για αυτό το πέρασμα πρέπει να είσαι αρκετά μικροκαμωμένος για να χωρέσεις.











Εκτός αυτού όμως το φυσικό περιβάλλον στην τοποθσία της σπηλιάς είναι πανέμορφο.





Σπηλιά Νταβέλη Πεντέλης

Η σπηλιά του Νταβέλη της Πεντέλης, πιο σωστά, η σπηλιά των Αμώμων, είναι η σπηλιά από όπου έγινε η λατόμευση των μαρμάρων για να χτιστεί ο Παρθενώνας. Έχει επιβεβαιωθεί ότι ο χώρος της σπηλιάς ήταν αρχαίο λατομείο του 50ου αιώνα π.Χ. , από όπου έγινε και η εξόρυξη μαρμάρων για την ακρόπολη. Κατά την γνώμη μου ο χώρος αυτός  θα έπρεπε να έχει αρχαιολογική σημασία, καθώς πέραν των άλλων, στην είσοδό του σώζεται μικρός ναός του 11ου αιώνα.. Παρόλα αυτά το 1975 το κράτος έκανα κάποια μυστηριώδη έργα καταστρέφωντας μεγάλο μέρος της σπηλιάς. Δεν θα αναφερθώ σε αυτά όπως και στους ένα σωρό μύθους και ιστορίες που περιβάλλουν αυτήν την σπηλιά γαιτί μπορούν να βρεθούνε ατελείωτες πληροφορίες στο διαδύκτιο. Το μόνο που θα πω είναι ότι είναι ένα πάρα πολύ όμορφο μέρος, το σπήλαιο είναι πολύ κρύο και από παντού στάζει νερό. Μέσα το έδαφος είναι αργυλώδες. Όλες οι στοές, εκτός από μία, που οδηγούσανε πιο βαθιά έχουνε κλείσει πλέων λόγω των έργων του 75.






Η σπηλιά από ψηλά


Στο τέρμα της σπηλιάς και σε ύψος περίπου 2 μέτρα από το έδαφος υπάρχει μία τρύπα στον τοίχο, η οποία με την βοήθεια μιας σκάλας που υπάρχει εκεί, οδηγεί σε έναν μικρότερο θάλαμο.

Το μοναδικό πέρασμα που έχει επιζήσει, είναι πολύ στενό και οδηγεί για περίπου 20 μέτρα σε ένα ''δωματιάκι'' μέσα στον βράχο όπου υπάρχει μία μικρή λυμνούλα με νερό.




Το πέρασμα δεν σταμματάει εκεί όμως, συνεχίζει για ακόμα κάποια μέτρα ακόμα σε ένα ακόμη στενότερο τουνελ. Εκεί φαίνεται ξεκάθαρα η παλιά κατολίσθηση από τα έργα του 75 που φράσσει την συνέχεια. Πόσο βαθιά άραγε να οδηγούσε έαν μπορούσε κανείς να συνεχίσει?


Χάρτης υπάρχει εδώ : χάρτης σπηλιας Νταβέλη


Σπηλιά Μαυροβουνίου

Η σπηλιά Μαυροβουνίου βρίσκεται στην βορειοδυτική πλαγιά του Μαυροβουνίου Υμηττού (κεντρικός Υμηττός). Είναι κοντά στο διάσελο ''Σταυρός'' και από το διάσελο υπάρχει βαττό μονοπάτι προς την σπηλιά. Ανεβαίνουμε το διάσελο προς την νότια πλευρά του και ακολουθούμε το μονοπάτι που περνάει επάνω από το ύψωμα  ''Νταβέλη''. Μόλις περάσουμε το ύψωμα γύρω-γύρω έχουμε ήδη από μακριά την πρώτη εικόνα της τρύπιας σπηλιάς (αυτή που φαίνεται στην φωτογραφία). Την σπηλιά Μαυροβουνίου μπορούμε να την εντοπίσουμε εύκολα γιατί βρίσκεται λίγο πιο αριστερά και πιο ψηλά από την τρύπια σπηλιά (:φυσική γέφυρα μαυροβουνίου), πάνω σε ένα σκαλοπάτι που κάνουν τα βράχια.







Η σπηλιά δεν εκτείνεται πολύ σε βάθος και στο εσωτερικό της υπάρχει ένα εικονοστάσιο.




 





τρύπια σπηλιά Υμηττού

Η τρύπια σπηλιά ή αλλιώς φυσική γέφυρα Μαυροβουνίου βρίσκεται στην βορειοδυτική πλαγιά του Μαυροβουνίου Υμηττού (κεντρικός Υμηττός). Είναι κοντά στο διάσελο ''Σταυρός'' και από το διάσελο υπάρχει βαττό μονοπάτι προς την σπηλιά. Ανεβαίνουμε το διάσελο προς την νότια πλευρά του και ακολουθούμε το μονοπάτι που περνάει επάνω από το ύψωμα ''Νταβέλη''. Μόλις περάσουμε το ύψωμα γύρω-γύρω έχουμε ήδη από μακριά την πρώτη εικόνα της τρύπιας σπηλιάς. Λίγο πιο αριστερά της, όπως την κοιτάμε, βρίσκονται η σπηλιά Μαυροβουνίου (σε εκείνο το σκαλοπάτι με τα δέντρα που κάνει ο βράχος) και η στρογγυλή σπηλιά (ακόμα πιο αριστερά).




Ακολουθούμε το μονοπάτι προς τα εκεί. Η τρύπια σπηλιά ήταν μία σπηλιά στην οποία έπεσε η οροφή της κάποια στιγμή και έτσι τώρα έχει μείνει μόνο η πρόσοψή της, που σχηματίζει μία γέφυρα.





Τα κομμάτια της οροφής είναι σκορπισμένοι βράχοι στο εσωτερικό της σπηλιάς. Μέσα υπάρχει πυκνή βλάστηση από δέντρα και θάμνους. Στα τοιχώματα καθώς ανεβαίνουμε στο εσωτερικό της βρίσκουμε πολλές μικρότερες σπηλιές.



Σπηλιά Νταβέλη Υμηττού

Η σπηλιά Νταβέλη του Υμηττού βρίσκεται στην πλαγιά του υψώματος ''Νταβέλη'' στον κεντρικό Υμηττό. Είναι αρκετά κοντά στο διάσελο ''Σταυρός'' και η πρόσβαση γίνεται με κακοτράχαλο μονοπάτι από την περιοχή Κορωπί. Είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσει κανείς αυτήν την σπηλιά γιατί βρίσκεται σε μία πλαγιά που δεν υπάρχει κανένα σημάδι να φανερώνει την τοποθεσία της. Επίσης η είσοδός της είναι μικρή και φαίνεται μόνο από μπροστά, γιατί υπάρχουνε θάμνοι γύρω - γύρω της. Σε ορειβατικό χάρτη του Κεντρικού Υμηττού μπορεί κανείς να δει την τοποθεσία στο περίπου.





Οι τοίχοι είναι επικαλυμμένοι με σταλακτίτες και σταλαγμίτες.











Οι φήμες ήθελαν τον διάδρομο αυτής της σπηλιάς να έχει έξοδο στο Χαλάνδρι. Επίσης υπάρχει μία πληροφορία που λέει ότι σε έναν βράχο δίπλα στην σπηλιά υπάρχει σκαλισμένο το όνομα  Νταβέλης από τον ιδίο. Δεν μπόρεσα όμως να το επαληθεύσω.